De straat heette oorspronkelijk Vrouwenkamp en had - in ieder geval in de tweede helft van de 19e eeuw - een slechte reputatie door de prostitutie die er plaats vond. In 1887 verzochten bewoners daarom de naam te wijzigen in Caeciliastraat. Na onderzoek van de gemeente-archivaris naar de oorsprong van de naam Vrouwenkamp, en positief advies van het Stedelijk Museum besloot de gemeenteraad het verzoek in te willigen.
De naamswijziging leidde niet direct tot het gewenste resultaat zoals uit de onderstaande krantenberichten uit 1888 blijkt.
In 1879 wordt het pand, dat dan recent is gebouwd, te koop aangeboden als 'disteleerderij en likeurstookerij'.
Dertien jaar later staat het pand met de hijsbalk te koop als 'winkelhuis'. Het omvat, naast een woning, een winkel, een kantoor, een wijnpakhuis en daarachter gelegen distilleerderij en likeurstokerij.
Rond die tijd nam de suiker- en kleurstoffenfabriek Backer & Co het pand in gebruik. De familie Backer was al in de 18e eeuw betrokken bij de productie van suiker en suiker-producten. Vanaf de 19e eeuw fabriceerde een telg van de familie vloeibare siroop in Leiden. Die activiteiten mondden uit in de oprichting van de Leidsche Caramelfabriek vh Backer & Co aan Turfmarkt 8. Het bedrijf werd kort na de Tweede Wereldoorlog opgedoekt
Het pand fungeerde daarna lange tijd als magazijn van Motorrijweilbedrijf Walenkamp.
Bronnen:
http://leiden.courant.nu/issue/LYC/1887-07-25/edition/0/page/1?query=%22caeciliastraat%22&sort=issuedate%20ascending&f_issuedate%5B0%5D=1800-01-01T00:00:00Z--%2B100YEARS
http://leiden.courant.nu/issue/LYC/1879-06-23/edition/0/page/4?query=%22noordeinde%2039%22&sort=issuedate%20ascending